after the longest time, nakabalik ulit ako sa drews. sumenti me there. ang weird nga lang coz the people there weren't that familiar anymore.(mukhang umenglish na rin ako, thank you TUTSiroll!) dati kasi from loob to labas magkakakilala. ngayon, bilang nalang mga magkakakilala. ganun na ata yung from one generation to another generation. i think that's how old people feel. its inevitable not to compare, manghinayang at itanong sa sarili kung anong nangyari. suddenly you feel lost in a place you once called home. to the people who used to go to drews regularly, you know what i mean.
eneweyyz, 1st time ko mastranded sa lrt2. nagbrown/black out ksi. whatev. basata nwalan ng kuryente. funny shit. mga 1 hour bago kame nkasakay ng mga lalake ko. WAHAHAHA. (spam, if you're reading this. prang ngquote lang ako from someone we all know :p) STRANDED IN LRT2 - V.MAPA STATION
so sa drews nga, didn't get drunk. humang lang with friends. met new ones. hi mich and aisha! then went to popsy's house coz the birthday girl, Amora was vomitting-drunk HAHAHA! okey lang yannn. bertdey mo naman eh. sumakay kame sa pahero ni daahh. slup duth uss!!!
matapos ng lahat ng pangyayari ay umuwi na ako sa aming kolongkolong. (kolongkolong=crib, in english language) nagkompyuter magdamag. nakausap at chinika ang isang lalakeng kumikita ng dolyares sa pinas at gumagastos sa peso. opisyal chikadora niya ko. sa aking palagay, ako lang siguro ang may lakas ng loob magtanong ng mga bagay sa kanya. natatakot siguro yung iba sa kanya dahil siya ay isang batong bituin. e ano naman, tao at pinoy naman siya. (aylabyu!) ang pinoy mahilig sa tsismis.
ang sarap magtagalog. lalo na ang pagenhance of the abilities we learn in school and the environment we are in. i am so gulo na. talk to you soon :)
